Geschiedenis van de munten uit de Zuidelijke Nederlanden

De munten van de Zuidelijke Nederlanden ten tijde van het Ancien Régime zijn om meerdere redenen zeer fascinerend. Zij getuigen immers van ons verleden en zijn een trouwe weerspiegeling van de belangrijke historische, culturele en artistieke veranderingen die in onze streken hebben plaats gevonden en zijn daarom niet meer weg te denken bij het onderzoek naar de wortels van onze samenleving. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de oude munten erg gezocht zijn en reeds van oudsher worden verzameld

Men verstaat onder de Zuidelijke Nederlanden de feodale vorstendommen die de basis hebben gevormd van het huidige België en die in de 15e eeuw werden verenigd door Philips de Goede en zijn nazaten uit het huis van Bourgondië, met als voornaamste staten de hertogdommen Brabant en Limburg, de graafschappen Vlaanderen, Henegouwen en Namen, alsook het prinsbisdom Luik, dat evenwel tot het einde van het Ancien Régime onafhankelijk is gebleven.

Tijdens de regering van Philips II wordt Europa verscheurd door de godsdienstoorlogen, die ook de afsplitsing van de Noordelijke provincies hebben teweeg gebracht en die de onafhankelijke Verenigde Provincies hebben gevormd, terwijl de katholieke Zuidelijke Nederlanden onder het juk van de Spaanse Habsburgers zijn gebleven. Begin de 18e eeuw komen onze streken, door erfenis,toe aan de Oostenrijkse Habsburgers, maar worden aan het eind van diezelfde eeuw bezet door Frankrijk. Na de nederlaag van Napoleon worden onze streken door het Congres van Wenen met de Noordelijke Nederlanden samengevoegd tot één Koninkrijk der Nederlanden, om in 1830 op te gaan in een onafhankelijk België.